Ծառն էլ մարդ է, գիտի ապրել, սիրել, մեռնել, տերևները երազանքներն են նրա, ճյուղերը` երկնքին նայող թևերը, արմատները անցյալն են ու ներկան...

Փալասության գծով միջազգային վարպետ Սիմոնյան Ալենը երեկ ինքնագոհ տոնով մարդ էր փնտրում, որը կասեր, թե Տավուշի հայկական տարածքները հայկական են։

Երբ ինչ-որ մեկն ասում էր «Աղդամը մեր հայրենիքն է» ու հետո հայկական տարածքների մասով ասում է թե. «Փնտրում եմ մարդկանց, որոնք կասեն՝ դրանք Տավուշի գյուղեր են: Դրանք Ադրբեջան են, միշտ էլ իմացել ենք», ապա նա անկեղծ ադրբեջանցի է, անկախ գենետիկ ծագումնաբանությունից:

Ամեն ինչ կարող ենք սկսել զրոյից: Չենք հանձնվում, այլապես վերջ, ամենը ու ամենքս կդառնանք անցայլ: Կյանքն ամենօրյա պայքար է՝ թե՛ հոգևոր դաշտում, թե՛ առօրյա կյանքում: Ամեն օր պետք է արթնանանք մեր նպատակներն ու երազանքները կյանքի կոչելու տրամադրվածությամբ:

Անվերջ ծխացող պատերազմի մեջ արդեն մի ամբողջ սերունդ է մեծացել, արդեն երկիր են ղեկավարում, արդեն նրանց երեխաներն են մեծանում, ու սրա վերջը չի երևում։

Վրաստանի ադրբեջանցիներն են, սև ու սպիտակ ոչխարների հանդերձանքով՝ բայրամ են նշում։

Ձմեռային արձակուրդներին Երևանի ուսանողությունը տեղափոխվում էր Ծաղկաձոր՝ Գրողներ, Մերգելյան․․․ Եթե Ծաղկաձորում մեկին չէինք գտնում, ուրեմն՝ բան էր պատահել։ Բայց սար-մար չէինք բարձրանում, դահուկ-մահուկ չէինք քշում, այլ յոթ-ութ հոգով՝ խառը՝ տղա-աղջիկ, լցվում էինք երկու տեղանոց համարը, իրար գլխի քնում, իրար գլխի զարթնում, երգում, պարում, ծխում, խմում, փիլիսոփայում, կռվում, ծանոթանում, անծանոթանում, սիրահարվում, հիասթափվում․․․

Ոչ միայն մարդը, երկիրն էլ պիտի տեր ունենա, որ նրան բարձրացնի աշխարհի աչքում: Ցավն էլ պիտի ցավատեր ունենա, որ ցավդ կարևորվի, մեռածն էլ պիտի մեռելատեր ունենա, որ աշխարհն էլ սգա:

Քանի որ հիմա բոլորը ընդդիմադիր և պայքարող են դարձել՝ իրենց պայքարի համար մի կարևոր նյուանս բացատրեմ, հուսալով, որ գլուխները կմտնի։

Իմ մանկական աշխարհի խճանկարը Թումանյանի գույնզգույն կերպարներից էր կազմված։ Մաման «Անուշն» անգիր գիտեր, «Թմկաբերդի առումն» էլ, «Լոռեցի Սաքոն» էլ, «Փարվանան» էլ։ Ինձ գիրկն էր նստեցնում ու արտասանում էր, երբ ես դեռ կարդալ չգիտեի։ Նենց սիրուն էր կարդում, նենց տպավորիչ, որ ձայնը մինչև հիմա ականջներիս մեջ է։